Ἄσπρα γίναν τά κλαριά, ἄσπρα στρώθηκαν χαλιά...

Ἀνακαινισθήσεται...

...ὡς ἀετοῦ ἡ νεότης σου... (Ψαλμός 102:5)

Πλυνεῖς με...

... καὶ ὑπὲρ χιόνα λευκανθήσομαι...

(Ψαλμός 50:9)

Τί λοιπόν;... Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ ἀνάπαυσον τήν ψυχή τοῦ δούλου σου Δημητρίου.

Γεώργιος Δροσίνης

 Τί λοιπόν; Τῆς ζωῆς μας τὸ σύνορο
 Θὰ τὸ δείχνει ἕνα ὀρθὸ κυπαρίσσι;
Κι ἀπὸ ὅ,τι εἴδαμε, ἀκούσαμε, ἀγγίξαμε
Τάφου γῆ θὰ μᾶς ἔχει χωρίσει;

 Ὅ,τι ἀγγίζουμε
Ἀκοῦμε καὶ βλέπουμε
Τοῦτο μόνο ζωή μας τὸ λέμε;
Κι αὐτὸ τρέμουμε μήπως τὸ χάσουμε
Καὶ χαμένο στοὺς τάφους τὸ κλαῖμε;

Εὐεργετινός τόμ. Α', ὑπόθεση ΛΕ' (35) - Ἀπὸ τὸ Γεροντικὸ (ε).

Διαβάζει ο Νικόλαος Μπατάλας, μαθητής της Α' Λυκείου.